خبر چه سنگینه، خبر پر از درده
غم حاج
قاسم وای، بیچارهمون کرده
زمینی
بوداما، به آسمونا رفت
وقتی
که خواب بودیم، به عرش اعلی رفت
تا کی
باید بمونیم و بسوزیم از غصّه
کی آخه
میرسه به ما مسیر این قصّه
تا کی
با دستامون روی گُلا بریزیم خاک
خدایا
پاره پاره شد دلا دیگه بسّه
قَدَم زیرغمت
تا شد، که رفتی بس غریبونه
غم داغ
عزیزامون، مثل داغت نمیمونه
حاج قاسم سلیمانی، خداحافظ
امید
قلبامون بودی، خداحافظ
سردار
دلهامون شدی، خداحافظ
چه روز
و شبهایی، کنار ما بودی
تو بیقراریها،
قرار ما بودی
چه
خاطراتی بود، تو روضهها باتو
نمیره
از یادها، حسین حسیناتو
امید
زندگیمونو تو ناامید کردی
با این
خبر موهارویک شبه سفید کردی
آخرشم
شهادتو گرفتی از ارباب
بس که
تو روضه التماسِ هر شهید کردی
نه این
رسم رفاقت نیست، رفیق نیمه راه ما
هزار
ننگ و هزار نفرین، به این بخت سیاه ما
رفیق
نیمه راه ما خداحافظ
رفیق نیمه راه ما خداحافظ
رفیق نیمه راه ما خداحافظ
خبر پر از
داغه، خبر پر از سوزه
خبر
میگه بازم، یه لاله میسوزه
با داغ
اون آتیش، که توش یه امت سوخت
ببین
تَنِ چندتا، گُلای پرپر سوخت
شبیه
بچههای شاه بیکفن سوختی
با
شعلههایی که به خیمهها زدن سوختی
شنیدهها
رو دیدی که تو آخر روضه
به یاد
آتیشِ دل اهل حرم سوختی
مصیبت
رو ندیدم که، شنیدم من ولی سوختم
دوباره
تازه شد روضه، که زهرا گفت علی سوختم
حاج قاسم سلیمانی، خداحافظ
امید
قلبامون بودی، خداحافظ
سردار
دلهامون شدی، خداحافظ