بیا
یاابنالحسن دردم دوا کن
دلم را با شهیدان آشنا کن
خوشا آنان که محرم با تو بودند
شهیدانی که همدم با تو بودند
خوشا آنان که در وقت شهادت
به یاد جد عطشان تو بودند
یاد حاج قاسم بخیر،یاد اون اشعار شرح بی قراری که همیشه ورد زبونش بودن
یاران همه رفتندافسوس که جامانده منم
حسرتا این گل خارا همه جا رانده من
پیر ره آمد وطریق رفتن آموخت
آن که نارفته وجامانده منم
اما حاج قاسم با همه جاماندگی به ما آموخت که نباید نشست و باید رفت
باید رفت، باید دنبال پرچمت، تا ابد رفت!!
باید موند، باید پای این روضه ها، تا ابد موند
یه عده پای حق که میرسه، فراری و
یه عده پای حق که میرسه، فدایین
چه مکه(کعبه) رفته ها که حاجی هم نمیشن و
چه کربلا نرفته ها، که کربلایین
سفر بخیر، عزیزی که شدی عاقبت به خیر
سفر بخیر، به مقصدت رسیدی مثل زهیر
سفر بخیر، سفر بخیر، سفر بخیر،
مبدا هیئت و مقصد کربلا
اشهد یا حسین، مشهد کربلا
کربلا و کربلا و کربلا
باید خوند؛ باید از تو و راهِ تو تا ابد خوند
باید گفت، باید از قیامِت آقا تا ابد گفت
یه عده دست و پا زدن که کربلا نرن
یه عده دست و پا دادن، تو راه کربلا
ایشالله روز واقعه؛ بهونه گیر نشیم
ایشالله جا نمونیم، از سپاه کربلا
زیارته، مسیری که شروعش شهادته
شهادته؛ شهادتی که پای ولایته،
لیاقته، لیاقته، لیاقته،
شیعه سینه زن؛ شیعه سینه چاک
ذکرم یا حسین؛ حتی زیر خاک
یا حسین و یا حسین و یا حسین
ای
مسیحای دل حضرت زهرا برگرد
آه ای ماه به آه دل تنها برگرد
بی
تو هر روز هوای دل ما بارانیست
بی تو تا صبح فرج خیر در این دنیا نیست
زلفِ
بر باد دهات ریخت به هم دل ها را
آنچنانی که توسل به تو مشکل ها را
بوی
پیرآهنت آمد دل یعقوب گرفت
حال کنعانی ما سبقت از آشوب گرفت
چه
جوانها که پس از رفتن تو پیر شدند
پیر ها هم ز فراق تو زمینگیر شدند
برنگشتی
و جهان از شب ظلمت پر شد
روزمان شب شد و نان دل ما آجر شد
نکند
باز نگردی و بمیرم آقا
تو فقط یار منی ، از همه سیرم آقا
مظهر
عدل خداوند! بیا مهدی جان
میزند فاطمه لبخند ، بیا مهدی جان
خدا رو قسم بدیم به دردانه عالم وجود،که همچین ایامی پا به عالم خاکی گذاشت
الهی به کوثر،عجل لولیک الفرج
یَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَکِ اللّٰهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صابِرَةً، وَزَعَمْنا أَنَّا لَکِ أَوْلِیاءٌ وَ مُصَدِّقُونَ وَصابِرُونَ لِکُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوکِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَأَتىٰ بِهِ وَصِیُّهُ، فَإِنّا نَسْأَلُکِ إِنْ کُنَّا صَدَّقْناکِ إِلّا أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِیقِنَا لَهُما لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنا بِوِلایَتِکِ.